2009-04-01

W czerwcu Riki skończy pięć lat, czyli jest w tym samym wieku co ja.
Zauważyłam, że zaczął mieć problemy ze stawami. Czasami jest mu ciężko wstać, czasami kuleje. Oczywiście natychmiast pobiegłam do weterynarza i za kolosalną kwotę kupiłam mu tabletki z glukosaminą i w samochodzie pościeliłam miękką kołdrę aby miał mięciutko kiedy jedzie ze mną samochodem.
Byłam z synem w kinie na filmie "Marley i ja". Fantastyczny film, który powstał na podstawie książki o tym samym tytule. Płakaliśmy z synem jak bobry kiedy akcja filmu doszła do momentu kiedy Marley jest już stary i wkrótce umiera. Czasami myślę jak poradzę sobie kiedy przyjdzie czas na Rikiego i dochodzę do wniosku, że nie poradzę sobie, że to będzie bardzo ciężkie przeżycie. Zrozumieją mnie wszyscy, którzy sami mają psy i traktują ich jako pełnoprawnych członków rodzin. Film  i książka, o których wspomniałam wyżej uczą ludzi jak bardzo wiernym przyjacielem jest pies i jaką radość może dać posiadanie psa. 
Wiecie czyich zdjęć mam najwięcej? Rikusia oczywiście. Kiedy nadchodzi burza a Riki jest sam w domu ja albo mąż gnamy do domu na złamanie karku, ponieważ Riki panicznie boi się burzy. Wszystko w zasadzie kręci się wokół Rikiego. Sobota i niedziela jest dla niego, jedziemy wtedy na działkę aby Riki się wybiegał. Zresztą on bardzo kocha działkę, kiedy nadchodzi czas powrotu nie chce wskakiwać do samochodu, a przed domem uruchamia hamulce i za żadne skarby nie chce wejść do domu.